Rural health

ทหารพร้อมด้วยอาวุธครบมือและเครื่อง GT 200 เข้ามาในโรงพยาบาลจะนะตอนเช้า จะมีระเบิดป่าวน้าาาา ปรากฏว่าเครื่องชี้ไปทางชนิดา (Bomb Bomb girl) อิอิ ล้อเล่นนะจ๊ะยาย เมื่อตรวจตรากันเสร็จแล้ว ก็ออกลุยเยี่ยมบ้านกันเลย ตามพวกเรามาเลยครับ จะพาไปเที่ยวนะจะ

ออกเยี่ยมบ้านในอ.จะนะครับ ค่อนข้างไกลอยู่เหมือนกัน แต่ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดครับ หมู่บ้านดูสงบดี มีที่น่ากลัวอยู่อย่างเดียวคือหมา มาคอยเห่าอยู่ตลอด เยี่ยมบ้าน 2 ครั้งแล้วครับ ทั้งหมดเจ็ดบ้านครับ ไปกันสิบคน พวกเราเจ็ด พี่พยาบาลสอง คนขับรถหนึ่ง ต้องเดินกันหน่อย ขายาวขาสั้นก็ไม่หวั่นไหว






ถึงแล้ววววว บ้านป้าแอบป้าแกเป็นเบาหวานความดันแล้วก็ Left hemiparesis มาปีกว่าแล้ว แต่ช่วยเหลือตัวเองได้ทุกอย่าง ขัดหม้อ ทำกับข้าว ล้างจาน หุงข้าว เหลือเพียงอย่างเดียวคือแกไม่กล้าหัดเดิน ทางเราเลยส่งแจง ไป empowerment ป้าแกหน่อย แกคุมอาหารไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ชอบแอบกินทุเรียนบ่อยๆ ดังนั้นพวกเราจึงมีนโยบายดังนี้










ต่อง ตอง ต๊อง ต๊อง ประกาศผู้ป่วยเบาหวานชาวจะนะทุกท่าน เพื่อให้ท่านสามารถควบคุมน้ำตาลได้ดี เราจะทำการส่งหน่วยสวาทสาวตามล่าทุเรียนในบ้านท่าน เมื่อนำมากำจัดยังรพช.จะนะ โดย นศพ. (อิอิ ทุเรียนบ้านหรอยนักแล ) ขอบคุณครับ ปฏิบัติการได้ เริ่ม.....





หลังจากการปฏิบัติภารกิจแล้วเราก็กลับมา รพ.กันครับ มีอีกหลายบ้านเลยที่อยากเอารูปมาลง แต่ไม่ไหวทนกับอินเตอร์เน็ต ช้าจริงๆ

ป.ล.อ่านแล้วไม่ comment ระวังเป็นหมันนะ (ไม่มี EBM support จะกลัวกันมั้ยอ่า อิอิ)

Blog เงียบจังเลย โพสต์ๆกันหน่อยน้าาาาา